Verslag M.I. inkeerdag 16 november

Op 16 november jongstleden was er een M.I. Inkeerdag in de Hemelstraat in Antwerpen. Het complete programma bevatte (in deze volgorde) een morgengebed en meditatie, ontbijt, een eerste voordracht en meditatie, een biechtgelegenheid, de H. Mis, een lunch, een tweede voordracht en meditatie, een lof, een rozenhoedje, en napraten met koffie. Helaas was half acht ’s ochtends wel erg vroeg voor het morgengebed, zeker omdat we nog uit de omgeving Eindhoven moesten komen, vandaar dat wij (met kennisgeving) pas tijdens het ontbijt zijn aangekomen.

De eerste voordracht had de voorzichtigheid als thema en werd gegeven door de E.H. Verlinden. In het kort komt het erop neer dat er drie fases zijn in verband met de voorzichtigheid. Tijdens de eerste fase wordt alleen informatie verzameld over hoe het doel te bereiken. Hierbij is alleen nadenken vaak niet genoeg, en moeten we anderen om raad vragen. Als er genoeg informatie is verzameld, dan gaan we naar de tweede fase: Het nemen van een beslissing. Deze beslissing wordt dan gevolgd door de derde fase: Het uitvoeren van de acties die nodig zijn vanwege de beslissing.

Na de volgende mediatie, biechtgelegenheid en H. Mis volgde de lunch. Omdat er meer mensen aanwezig waren dan gedacht, een dertigtal in totaal, werd de lunch niet gehouden in de voorverwarmde refter, maar in een niet-voorverwarmde grotere zaal. Het was daar koud. Gelukkig was er warme soep, maar dit toont wel aan dat het van belang is om zich van tevoren aan te melden voor zo’n dag. Als men dat niet doet, dan zet men mogelijk anderen in letterlijk de kou.

De tweede voordracht had het belang van het innerlijk leven als thema en werd gegeven door E.H. Bochkoltz. Zonder het innerlijk leven is er niets, uiteindelijk moet alles uit het innerlijk leven naar buiten stromen. Wellicht is de vergelijking niet helemaal juist, maar als de batterij van een smartphone leeg is, dan werkt hij niet meer. Als de batterij dus niet meer wordt opgeladen, dan houdt de smartphone al snel op met te werken. Dat innerlijk leven moet ook worden gevoed.

Na het volgende lof, rozenhoedje en de koffie vertrok iedereen rond vijf uur ’s middags weer dankbaar huiswaarts, waarbij wij natuurlijk op de terugweg nog wel even de auto volgooiden voordat we weer de grens over gingen.