Onze Lieve Heer heeft zich onder andere tegenover de H. Margaretha-Maria Alacoque uit Paray-le-Monial in Frankrijk tijdens een verschijning aan deze zuster beklaagd dat Zijn Hart, dat zozeer de mensen heeft liefgehad en dat tot het uiterste is gegaan om hen Zijn liefde te betonen, als vergoeding niets dan ondank krijgt, oneerbiedigheid, heiligschennissen, koudheid en minachting. Jezus klaagt dat Hij dorst heeft naar onze liefde en bedelt om onze harten, maar de mensen stoten Hem af, men beledigt Hem, men wil Hem niet. Jezus doelt hiermee ook op de vrijmetselaars, die met hun beledigingen en heiligschennissen Onze Lieve Heer ten zeerste bedroeven.
Als lid van de M.I. spannen wij ons in te bidden voor de bekering van de vrijmetselaars, maar wij kunnen O.L. Heer ook troosten voor het verdriet dat zij Hem aandoen door bijvoorbeeld de H. Communie op te dragen tot eerherstel voor de beledigingen aan de H. Drievuldigheid gedaan. Aangezien het echter niet altijd voor allen mogelijk is dagelijks of vaak te communiceren, komt de Liefde van O.L. Heer ons vindingrijk tegemoet met de geestelijke Communie.
Zonder deze Communie uitvoerig te willen bespreken, vermelden we alleen even dat het hier gaat om het vurige verlangen de H. Communie te ontvangen en zich te verenigen met Jezus, met gevoelens van berouw over onze zonden, een levendig geloof en een liefde die ons deelachtig maken aan de vruchten en de genaden van het Sacrament van de H. Eucharistie. Het is de diepste geloofsovertuiging die we kunnen hebben betreffende de mysteries van het geloof en het beste eerherstel dat we aan kunnen bieden aan het H. Hart.
De theologen verklaren dat de vruchten en de werkzaamheid van de geestelijke Communie hetzelfde zijn als in de sacramentele Communie: een vermeerdering van de heiligmakende genade, genaden van liefde, leven, reinheid, vereniging. De H. Thomas van Aquino, kerkleraar, zegt dat de geestelijke Communie ons ondersteunt, versterkt, herstelt en verblijdt. Volgens G.B. Scaramelli, een Italiaanse Jezuïet, ethicus en schrijver, is het zelfs zo dat als de geestelijke Communies ons hart in vlam zetten en ons met vurige ijver vervullen, de geestelijke vruchten ervan overvloediger zullen zijn en aangenamer aan God dan vele sacramentele Communies die lauw verricht zijn en die, door een verkeerde gesteldheid, de werkzaamheid van het Sacrament verhinderen.
Ook de H. Theresia van Avila drukte haar dochters op het hart de geestelijke Communie niet te verwaarlozen en zij waarschuwde hen dat de duivel zou trachten hen op allerlei manieren ervan af te houden omdat hij er veel schade door oploopt. Zij drong aan vol te houden en een zo heilzame praktijk niet op te geven, ook om Jezus te bewijzen dat zij echt van Hem hielden. Nemen wij ons dus voor de geestelijke Communie niet te verwaarlozen en deze met volharding dagelijks of zo mogelijk meerdere malen dagelijks te verrichten, eventueel speciaal met de intentie van eerherstel, om zo als M.I.-lid het H. Hart van Jezus te troosten
voor het leed Hem aangedaan door de vrijmetselaars.
(Bron: Serviam augustus 2019, Association Réparatrice envers la Très Sainte Trinité, Morgon)
